Türkiye Yükseköğretim Sisteminde Eğitimin Getirileri: Ampirik Bir Uygulama
DOI:
https://doi.org/10.33308/26674874.2020342195Anahtar Kelimeler:
Eğitimin Getirileri- Eğitimde Maliyet Fayda Analizi- Yükseköğretimin GetirileriÖzet
Bu araştırma üniversite de çeşitli bölümlerde yapılan sosyal ve bireysel eğitim yatırımlarının getiri oranlarını hesaplamayı amaçlamaktadır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma gurubunu, on beş farklı yükseköğretim bölümünden mezun olup İstanbul’da özel sektörde ücretli olarak çalışan 795 kişi oluşturmaktadır. Maliyetlere ilişkin veriler YÖK’ün 1997 yılında yaptığı araştırmadan, kazançlara ilişkin verilerse araştırmacı tarafından geliştirilen anket aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmada sosyal ve bireysel getiriler kısa-yol yöntemiyle hesaplanmıştır. Ayrıca maliyet-fayda analizinde kullanılan yöntemlerden olan fayda-maliyet oranı ile üniversite yatırımının sosyal ve bireysel açıdan verimliliği test edilmiştir. Araştırmada şu bulgulara ulaşılmıştır: Tüm bölümlerde sosyal getiri oranları %5 -%14,8; bireysel getiriler %12,3 -%18,5 arasında değişmektedir. Üniversite eğitiminin sosyal getiri oranı %8,9, fayda-maliyet oranı 11,93; bireysel getiri oranı %16,6, fayda-maliyet oranı 15,17’dir. Cinsiyetler açısından anlamlı farklılık görülmemiştir. Bireysel getiri oranı kadınlar için %16,3, erkekler için %16,6 bulunmuştur. Bu hesaplamalar tüm Türkiye çapında ve bütün eğitim tür ve düzeylerinde daha geniş bir örneklem üzerinde yapılmalıdır.
İndirmeler
Referanslar
Akalın, G. (1980). Yükseköğretim karma malına maliyet-fayda analizinin uygulanması (Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No:444). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Blaug, M. (1972). An introduction to the economics of education. Barmondsworth: Penguin Books.
Cohn, E. ve Geske, T. G. (1990). The economics of education. New York: Pergamon Press.
Deolalikar, A. B. (1995), Gender differences in the returns to schooling and in school enrollment rates in Indonesia. T. Paul Schultz (Ed.), Investment in women’s human capital (ss. 273-303) içinde. Chicago: The University of Chicago Press.
Eide, K. (1969). The cost structure of Turkish Higher Education (No. 822). Ankara: DPT Yayın.
Gürer, B. (1981). Eğitim harcamalarının verimliliği (No: 1754). Ankara: DPT Yayın.
Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Krueger, A. O. (1968). Factor endowment and per capita income differences among countries. The Economic Journal, 78(311), 641-659. DOI: https://doi.org/10.2307/2229388
Li., H. (2003). Economic transition and returns to education in China. Economics of Education Review, 22(3), 317-328. DOI: https://doi.org/10.1016/S0272-7757(02)00056-0
Moock, P. R., Patrinos, H. A. ve Venkataraman, M. (2003), Education and earnings in a transition economy: The case of Vietnam. Economics of Education Review, 22(5), 503-510. DOI: https://doi.org/10.1016/S0272-7757(03)00039-6
Özelli, M. T. (1970). The estimates of private internal rates of return on educational investment in the first Turkish Republic: 1923-1960. International Journal of Middle East Studies, 1(2), 154-176. DOI: https://doi.org/10.1017/S0020743800024028
Patrinos, H. A. (1994). Notes on education and growth: Theory and evidence (Human Resources Development and Operations Policy HRO Working Papers No.39). Washington DC: The World Bank.
Psacharopoulos, G. (1993). Returns to investment in education: A global update (Policy Research Working Papers No. 1067). Washington, DC: The World Bank.
Psacharopoulos, G. ve Patrinos, H.A. (2004). Returns to investment in education: A further update (Policy Research Working Papers No. 2881). Washington, DC: The World Bank. DOI: https://doi.org/10.1080/0964529042000239140
Tansel, A. (1994). Wage employment, earnings and returns to schooling for men and women in Turkey. Economics of Education Review, 13(4), 305-320. DOI: https://doi.org/10.1016/S0272-7757(05)80054-8
Tansel, A. (1999a). Public-private employment choice, wage differentials and gender in Turkey (Economic Growth Center Discussion Paper No. 797). New Heaven: Yale University.
Tansel, A. (1999b). Türkiye ve seçilmiş ülkelerde eğitimin getirisi. ODTÜ Gelişme Dergisi, 26(3-4), 453-472.
Tansel, A. (2001). Self-employment, wage-employment, and returns to schooling by gender in Turkey, D. Salehi-Isfahani (Ed.), Labor and human capital in the Middle East: Studies of markets and household behavior (ss. 337-367) içinde. UK: Ithaca Press.
Tunç, M. (1998). Kalkınmada insan sermayesi: İç getiri oranı yaklaşımı ve Türkiye uygulaması. DEÜ İİBF Dergisi, 13(1), 83-106.
Türkmen, F. (2002). Eğitimin ekonomik ve sosyal faydaları ve Türkiye’de eğitim ekonomik büyüme ilişkisinin araştırılması (DPT Uzmanlık Tezleri Yayın No: 2655). Ankara.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004), SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yüksek Öğretim Kurumu. (1997). Üniversite öğrencileri aile gelirleri, eğitim harcamaları, mali yardım ve iş beklentileri araştırması. Erişim adresi: http://www.yok.gov.tr/egitim/raporlar/ailegel.html.
Yüksek Öğretim Kurumu. (2004). Türk yükseköğretiminin bugünkü durumu. Erişim adresi: http://www.yok.gov.tr/egitim/raporlar/raporlar.htm.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2020 Yaşadıkça Eğitim
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Sisteme yüklemiş olunan makalenin kapsamı, sunduğu bulgular ve sonucu ve yorumları konusunda Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisi Sahibi, Editör, Editör Yardımcısı, Hakemler ve Editör Kurulu'nun hiçbir sorumluluk taşımadığını kabul ederim.
Makalenin özgün olduğunu, herhangi bir başka dergiye yayımlanmak üzere gönderilmediği, daha önce yayımlanmadığını Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisi Editörlüğü'ne beyan ederim.
Başlığı belirtilen makalenin, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasının 22. maddesi gereğince çoğaltma, 23. maddesi gereğince yayma ve 25. maddesi gereğince her türlü taşıyıcı materyal üzerinde veya elektronik ortamda kamuya iletim haklarını Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisine karşılıksız, koşulsuz ve süresiz olarak devredildiği, makale ile ilgili devredilen hakların dilediği zaman, mekan ve koşullarda kullanmaya Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisinin yayıncısı olarak İstanbul Kültür Üniversitesi'nin yetkili kılınacağını onaylarım.