Çocuk Suçluluğunun Önlenmesine Yönelik Okul-Dışı Faaliyetler Hakkında Çocuk Polisinin Görüşleri

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.33308/26674874.2025391845

Anahtar Kelimeler:

Çocuk Polisi- Çocuk Suçluluğu- Okul-Dışı Faaliyetler

Özet

Bu çalışmada amaç çocuk suçluluğunun önlenmesine yönelik gerçekleştirilebilecek okul-dışı faaliyetler hakkında çocuk polisinin görüşlerinin ne şekilde olduğunu incelemektir. Nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim (fenomenoloji) modelle desenlenmiş olan araştırmanın katılımcı grubunu Diyarbakır İl Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürlüğünde görev yapmakta olan 9 polis memuru oluşturmuş, katılımcılara yarı-yapılandırılmış görüşme formu yönlendirilmiş ve yazılı cevaplar alınarak veriler toplanılmıştır. Araştırma verileri betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Buna göre çocukların suça sürüklenmelerinde etkili olan okul-dışı faktörlerin sosyal çevre, aile ve sosyal medya olmak üzere üç farklı kategoride yer aldığına dair görüşler ortaya çıkmıştır. Çocuk polislerinin ifadelerine göre sanatsal ve sportif faaliyetler ile bilgi-beceri alan faaliyetleri çocukların suça sürüklenmesinin önlenmesinde etkili olan okul-dışı faaliyetlerdendir. Emniyet Genel Müdürlüğünün çocuk suçluluğunun önlenmesi konusunda yapması gereken hususların başında kurumlar arası iletişimin arttırılması, proje ve uygulama çalışmalarının geliştirilmesi ve okullarda seminerlerin düzenlenmesi geldiğini belirtmişlerdir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Yazar Biyografisi

Hakan Öngören, İçişleri Bakanlığı

e-posta: ongorenhkn@gmail.com

Referanslar

Acar, G., Demir, A., Görmez, D., & Keser, İ. (2015). Aile ve çocuk suçluluğu ilişkisi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 2(1), 651-656.

Akduman, G., Akduman, B., & Cantürk, G. (2007). Ergen suçluluğunda bazı kişisel ve ailesel özelliklerin incelenmesi Orijinal Araştırma. Türk Pediatri Arşivi, 42(4), 156-161.

Ayaz, M., Ayaz, A. B., & Soylu, N. (2012). Çocuk ve ergen adli olgularda ruhsal değerlendirme. Klinik Psikiyatri Dergisi, 15(1), 33-40.

Bal, H. (2004). Çocuk Suçluluğu (1.Baskı). Fakülte Kitabevi.

Balay, R., & Sağlam, M. (2008). Sınıf içi olumsuz davranışlara ilişkin öğretmen görüşleri. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 1-24.

Baş, T., & Akturan, U. (2008). Nitel araştırma yöntemleri NVivo 7.0 ile nitel veri analizi. Seçkin Yayıncılık.

Berber, N. (2015). Türkiye’de çocuk suçluluğu ile mücadele politikası analizi: İstanbul örneği [Yayımlanmamış doktora tezi]. İstanbul Üniversitesi.

Bogdan, R., & Biklen, S. K. (1997). Qualitative research for education (Vol. 368). Allyn & Bacon.

Calabrese, R., & Adams, J. (1990). Alienation: A cause of juvenile delinquency. Adolescence, 25(98), 435-440.

Chung, H., & Elias, M. (1996). Patterns of adolescent involvement in problem behaviors: Relationship to selfefficacy, social competence, and life events. American Journal of Community Psychology, 24, 771-784. DOI: https://doi.org/10.1007/BF02511034

Coşar, Y. (2005). Kentleşen Türkiye’de çocuk suçluluğu. TBB Dergisi, 56, 281-327.

Creswell, J. W. (2011). Controversies in mixed methods research. The SAGE.

Creswell, J. W., & Poth, C. N. (2016). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Sage publications.

Cunha, O. S., & Gonçalves, R. A. (2017). Attitudes of police officers toward offenders: implications for future training. Policing: An International Journal of Police Strategies & Management, 40(2), 265-277. DOI: https://doi.org/10.1108/PIJPSM-02-2016-0013

Çabuk, G. (2022). Çocuk suçluluğu bağlamında çocuğu suça iten nedenler. Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Çalışmaları Dergisi, 3(1), 129-143.

Çopur, E. Ö., Ulutaşdemir, N., & Balsak, H. (2015). Çocuk ve suç. Uluslararası Katılımlı III. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi “Erken Müdahale”. Ankara.

Çubukçu, Z., & Dönmez, A. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin okuldaki şiddet üzerine görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(40), 89-108.

Demirkapı, E. Ş. (2014). Çocukluk çağı travmalarının duygu düzenleme ve kimlik gelişimine etkisi ve bunların psikopatolojiler ile ilişkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi.

Ergenç, S., & Aydın, H. (2009). Yerel yönetimlerin çocuk suçluluğunu önlemedeki rolü. Denetişim, (3), 73-79.

Erkan, R., & Erdoğdu, Y. (2006). Göç ve çocuk suçluluğu. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 9(9), 79-90.

Farrıngton, D. (1994). Early developmental prevention of juvenile delinquency. RSA Journal, 142(5454), 22–34.

Forneris, T., Camiré, M., & Williamson, R. (2015). Extracurricular activity participation and the acquisition of developmental assets: Differences between involved and noninvolved Canadian high school students. Applied Developmental Science, 19(1), 47-55. DOI: https://doi.org/10.1080/10888691.2014.980580

Gliner, J. A., Morgan, G. A., & Leech, N. L. (2015). Uygulamada araştırma yöntemleri: Desen ve analizi bütünleştiren yaklaşım (2. baskı) (S. Turan, Çev. Edt.). Nobel Akademik Yayıncılık.

Gottfredson, D. C., McNeıl, J., & Gottfredson, G. D. (1991). Social area influences on delinquency: A multilevel analysis. Journal of Research in Crime and delinquency, 28(2), 197-226. DOI: https://doi.org/10.1177/0022427891028002005

Görgen, T., Evenepoel, A., Kraus, B., & Taefi, A. (2013). Prevention of juvenile crime and deviance: Adolescents' and experts' views in an international perspective. Journal of Criminal Justice and Security, 15, 531-550.

İpek, A. (2010). Suça sürüklenen çocukların okul dönemlerinin incelenmesi ve bu evde barındırdıkları risk bilgilerinin belirlenmesi: Ankara, İstanbul ve İzmir Jandarma Çocuk Merkezleri örneği [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Kara Harp Okulu Komutanlığı.

Johnson, B., & Christensen, L. (2004). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed approaches (2nd ed.). Allyn and Bacon.

Keskin, E. N., & Yıldırım, C. (2023). Çocukların korunması için bütünleşik yönetim ihtiyacı ve mülki idarenin rolü. Türk İdare Dergisi, (Cumhuriyetin 100. Yıl Sayısı), 178-203.

Koca, E. B., & Tunca, M. Z. (2020). İnternet ve sosyal medya bağımlılığının öğrenciler üzerindeki etkilerine dair bir araştırma. Alanya Akademik Bakış, 4(1), 77-103. DOI: https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.597820

Kovács, I. (2015). The enforcement of crime prevention duties of the Police, in relation of youth-especially juvenile prostitution-and the practical experiment in Hungary. Military Science Review/Hadtudományi Szemle, 8(1), 231-233.

Kraus, J., & Hasleton, S. L. (1982). Juvenile offenders' diversion potential as a function of police perceptions. American Journal of Community Psychology, 10(2), 171-182. DOI: https://doi.org/10.1007/BF00896422

Mayring, P. (2015). Qualitative Content Analysis: Theoretical Background and Procedures. In: Bikner-Ahsbahs, A., Knipping, C., Presmeg, N. (eds) Approaches to Qualitative Research in Mathematics Education. Advances in Mathematics Education. Springer, Dordrecht.

Öngören, H., & Katılmış, A. (2021). Çocukları suça iten nedenler ve alınması gereken önlemler: İstanbul Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürlüğü görevlilerinin görüş ve değerlendirmeleri. Çocuk ve Medeniyet Dergisi, 6(11), 83-108. DOI: https://doi.org/10.47646/CMD.2021.235

Öngören, H., Uzun, A., & Katılmış, A. (2024). Ortaokul öğrencilerinin prososyal ve antisosyal davranışlarını etkileyen sınıf-içi etmenler hakkında öğretmen görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 47-61. DOI: https://doi.org/10.17556/erziefd.1252103

Öntaş, Ö. C. (2006). Çocuk hakları perspektifi bağlamında karakol ve çocuk şubesinde çalışan polislerin suça yönelen çocuklara yaklaşımları. Polis Bilimleri Dergisi, 8(3), 49-78.

Özalp, A. (2024). Toplumsal değişim sürecinde çocuk suçluluğu: eğilimler ve etkiler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 13(1), 446-466. DOI: https://doi.org/10.15869/itobiad.1415003

Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation (No. 4). Sage.

Sander, J. B., Patall, E. A., Amoscato, L. A., Fisher, A. L., & Funk, C. (2012). A meta-analysis of the effect of juvenile delinquency interventions on academic outcomes. Children and Youth Services Review, 34(9), 1695-1708. DOI: https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2012.04.005

Sayın, Y., Usanmaz, A., & Aslangiri, F. (2016). Uluslararası göç olgusu ve yol açma etkileri: Suriye göçü örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18(31), 1-13.

Siegel, L. J. (2010). Criminology: Theories, patterns and typologies. Nelson Education

Simpson, J. (1968). The police and juvenile delinquency. The British Journal of Criminology, 8(2), 119-129. DOI: https://doi.org/10.1093/oxfordjournals.bjc.a049123

Uluğ, G. (2015). Ortaokul ve liselerde görev yapan okul müdürlerinin okul güvenliğine ilişkin rolleri [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hasan Kalyoncu Üniversitesi.

Walker, H. M., & Golly, A. (1999). Developing behavioral alternatives for antisocial children at the point of school entry. The Clearing House, 73(2), 104-106. DOI: https://doi.org/10.1080/00098659909600159

Wiese, B. S., & Freund, A. M. (2011). Parents as role models: Parental behavior affects adolescents’ plans for work involvement. International Journal of Behavioral Development, 35(3), 218-224. DOI: https://doi.org/10.1177/0165025411398182

Wolcott, D. B. (2005). Cops and kids: Policing juvenile delinquency in urban America, 1890-1940. Ohio State University Press.

Yaman, E., & Ayar, N. (2009). Okul güvenliğine farklı bir yaklaşım: okul polisi uygulaması. SAÜ Fen Edebiyat Dergisi, (2009-II), 147-171.

Yaman, M., & Arslan, S. (2009). Çocuk ve gençlik suçlarının önlenmesinde rekreatif sporlar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 445-459.

Yavuzer, H. (2001). Çocuk ve suç (10. Basım). Remzi Kitapevi.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Genişletilmiş Baskı). Seçkin Yayınları.

Zigler, E., Taussig, C., & Black, K. (1992). Early childhood intervention: A promising preventative for juvenile delinquency. American Psychologist, 47(8), 997–1006. DOI: https://doi.org/10.1037//0003-066X.47.8.997

İndir

Yayınlanmış

2025-01-23

Nasıl Atıf Yapılır

Öngören, H. (2025). Çocuk Suçluluğunun Önlenmesine Yönelik Okul-Dışı Faaliyetler Hakkında Çocuk Polisinin Görüşleri. Yaşadıkça Eğitim, 39(1), 192–207. https://doi.org/10.33308/26674874.2025391845

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri