Okul Yöneticilerinin Analitik ve Bütüncül Düşünme Tarzlarına Göre Çatışma Eylem Stillerinin İncelenmesi

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.33308/26674874.2022361338

Anahtar Kelimeler:

Analitik Düşünme- Bütüncül Düşünme- Çatışma Çözme Stilleri

Özet

Bu çalışmada okul yöneticilerinin analitik ve bütüncül düşünme tarzlarına göre çatışma çözme stilleri incelenmektedir. Betimsel nitelikte olan bu çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 öğretim yılında İstanbul İli Avcılar ve Bakırköy ilçelerinde çalışan uygun örnekleme ile belirlenmiş 183 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Çatışma Eylem Stilleri Ölçeği ile Analitik ve Bütüncül Düşünme Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda okul yöneticilerinin çoğunun bütüncül düşünme stiline sahip oldukları, okul yöneticilerinin en çok kullandığı çatışma eylem stilinin kolaylaştırıcı çatışma eylem stili olduğu, bütüncül düşünen okul yöneticilerinin analitik düşünen okul yöneticilerine göre daha çok kolaylaştırıcı ve uzlaştırıcı çatışma çözme eylem stillerini kullandıkları görülmüştür.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Alagözlü, N. (2017). Cross cultural conflict resolution styles: Data revisited. International Online Journal of Education and Teaching, 4(3), 199-211.

Apanovich, V. V., Bezdenezhnykh, B. N., Sams, M., Jääskeläinen, I. P., & Alexandrov, Y. (2018). Event-related potentials during individual, cooperative, and competitive task performance differ in subjects with analytic vs. holistic thinking. International journal of Psychophysiology, 123, 136-142.

Arslantaş, H. İ. & Özkan, M. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin görüşlerine göre okul müdürlerinin çatışma yönetimi yaklaşımlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(2), 555-570.

Anthony, B. P., Scott, P., & Antypas, A. (2010). Sitting on the fence? Policies and practices in managing human-wildlife conflict in Limpopo Province, South Africa. Conservation and Society, 8(3), 225-240.

Balgamış, E., & Baloğlu, M. (2010). Eğitim yöneticilerinin düşünme stilleri açısından çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 1-10.

Berscheid, E., Walster, E., & Barclay, A. (1969). Effect of time on tendency to compensate a victim. Psychological Reports, 25(2), 431-436.

Blackstone, A. (2003). Gender roles and society. In Julia R. Miller, Richard M. Lerner, and Lawrence B. Schiamberg (Ed). Human ecology: An encylopedia of children, families communities, and environments (pp. 335-338). Santa Barbara, CA: ABC CLIO.

Burton, J. W. (1990). Conflict resolution. St. Martin’s Press

Choi, I., Koo, M., & Choi, J. A. (2007). Individual differences in analytic versus holistic thinking. Personality and Social Psychology Bulletin, 33(5), 691-705.

Çimen, L. K., & Sarıboğa, F. B. (2020). Okul müdürlerine ve öğretmenlerin algılarına göre çatışma yönetimi stillerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi,8 (110), 29-55. http://dx.doi.org/10.29228/ASOS.46171

Darling, J. R., & Walker, W. E. (2001). Effective conflict management: use of the behavioral style model. Leadership & Organization Development Journal.

Deutsch, M. (1973). The resolution of conflict: Constructive and destructive processes. Yale University Press.

Epstein, S. (1994). Integration of the cognitive and the psychodynamic unconscious. American Psychologist, 49(8), 709-724.

Epstein, J. M. (2008). Why model?. Journal of Artificial Societies and Social Simulation, 11(4), 12.

Hammer, N. (2005). International framework agreements: Global industrial relations between rights and bargaining. Transfer: European Review of Labour and Research, 11(4), 511-530.

Hofstede, G. (1980). Culture and organizations. International Studies of Management & Organization, 10(4), 15-41.

Huan, L. J., & Yazdanifard, R. (2012). The difference of conflict management styles and conflict resolution in workplace. Business & Entrepreneurship Journal, 1(1), 141-155.

Huang, L. L. (1999). Interpersonal harmony and conflict: Indigenous theory and research. Laurel.

İnandı, Y., Tunç, B., & Gündüz, B. (2013). Okul yöneticilerinin özyeterlik algıları ile çatışmayı çözme stratejileri arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 19(2), 275-294.

Johnson, D. W., & Johnson, F. P. (2008). Joining together: Group theory and group skills. Allyn & Bacon.

Karadağ, E. ve Tosun, Ü. (2014). Çatışma eylem stilleri ölçeği [ÇESÖ]: Türkçe’ye uyarlanması dil geçerliği ve ön psikometrik incelemesi. Psikoloji Çalışmaları, 34(1), 45-69.

Karakuş, M. & Çankaya, İ. H. (2009). Okul yöneticilerinin kişilik özelliklerinin çatışma çözme stratejileri üzerindeki etkisi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (3), 111-118.

Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.

Kavak, B., Sunaoğlu, Ş. K., & Taner, N. (2017). Yeniliği benimseyen kategorilerin bütüncül ve analitik düşünme açısından farklılıkları: Akıllı telefonlar için bir inceleme. Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 20, 179-200.

Kaya, A. & Yılmaz, S. (2015). Çatışmayı yönetme stilleri ile müzakere becerileri arasındaki ilişki. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 16(2), 145-160.

Kılıç, S. (2014). Etki büyüklüğü. Journal of Mood Disorders, 4(1), 44-6. DOI: 10.5455/jmood.20140228012836

Koru, J. M. (1993). The assistant principal: crisis manger, custodian, or visionary?, NASSP Bulletin, 77 (556), 67-71

Lussier, R.N. (2010). Human relations in organizations: applications and skill building. Mc Graw Hill/Irwin.

Maral, M. (2016). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile çatışma çözme stratejileri arasındaki ilişki. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Sakarya Üniversitesi.

Mızrak, C. (2019). Hemşirelere yönelik psikolojik şiddet ve çatışma eylem stilleri arasındaki ilişki [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ordu Üniversitesi.

Miller, J. G. (1984). Culture and the development of everyday social explanation. Journal of Personality and Social Psychology, 46(5), 961-978.

Monga, A. B., & John, D. R. (2007). Cultural differences in brand extension evaluation: The influence of analytic versus holistic thinking. Journal of Consumer Research, 33(4), 529-536.

Nisbett, R. E., Peng, K., Choi, I., & Norenzayan, A. (2001). Culture and systems of thought: Holistic versus analytic cognition. Psychological Review, 108(2), 291–310.

Nisbett, R. E., & Masuda, T. (2003). Culture and point of view. Proceedings of the National Academy of Sciences, 100(19), 11163-11170.

Öksüz, Y. & Öztürk, M. B. (2016). Öğretmen adaylarının çatışma eylem stilleri ile kültürlerarası duyarlılık düzeyleri arasındaki ilişki. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(4), 1-12.

Özdemir, A. Y. & Özdemir, A. (2007). Duygusal zekâ ve çatışma yönetimi stratejileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi: üniversitede çalışan akademik ve idari personel üzerine uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (18), 393-410.

Parlar, H. (2016). Sınıf öğretmenlerinin kritik ve analitik düşünme becerilerinin-eğilimlerinin incelemesi: İstanbul Ümraniye örneği. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (1), 45-72.

Rafique, A., Habib, H., Rehman, F. A., & Arshi, S. (2020). Impact of rational and experiential thinking styles on interpersonal conflict resolution among young adults. Journal of Mind and Medical Sciences, 7(1), 69-78.

Rahim, M. A., Antonioni, D., & Psenicka, C. (2001). A structural equatıons model of leader power, subordınates'styles of handlıng conflıct, and job performance. International Journal of Conflict Management, 12(3),191-211.

San Martin, A., Schug, J., & Maddux, W. W. (2019). Relational mobility and cultural differences in analytic and holistic thinking. Journal of Personality and Social Psychology, 116(4), 495-518. https://doi.org/10.1037/pspa0000142

Shapiro, D., Pilsitz, L., & Shapiro, S. (2004). Conflict and communication: a guide through the labyrinth of conflict management. IDEA.

Stevenson, H. W., & Stigler, J. W. (1992). The learning gap: Why our schools are failing and what can we learn from Japanese and Chinese education. Summit Books.

Sünbül, A. M. (2004). Düşünme stilleri ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Eğitim ve Bilim, 29(132), 25-42.

Tabachnick, B. G., and Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (Sixth edition). Pearson Education

Tekin, M., Özmutlu, İ., & Erhan, S. (2009). Özel yetenek sınavlarına katılan öğrencilerin karar verme ve düşünme stillerinin incelenmesi. Atabesbd, 11(3), 42-56.

Thakore, D. (2013). Conflict and conflict management. IOSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM), 8(6), 07-16.

Tracy, L., & Johnson, T. W. (1981). What do the role conflict and role ambiguity scales measure?. Journal of Applied Psychology, 66(4), 464-469. https://doi.org/10.1037/0021-9010.66.4.464

Tzu, S. (2008). Savaş sanatı: savaşmadan kazanmak doktrini ekonomist ve politikacılara yol gösteren eser. (Çev. Adil Demir). Kastaş Yayınevi.

Umay, A., & Arıol, Ş. (2011). Baskın olarak bütüncül stilde düşünenlerle baskın olarak analitik stilde düşünenlerin problem çözme davranışlarının karşılaştırılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(30), 27-37.

Yıldızoğlu, H., & Burgaz, B. (2014). Okul yöneticilerinin beş faktör kişilik özellikleriyle çatışma yönetimi stili tercihleri arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 295-310.

Yuan, W. (2010). Conflict management among American and Chinese employees in multinational organizations in China. Cross Cultural Management: An International Journal. 17(3), 287-372.

Yüksel, Y. M. (2020). Okul müdürlerinin çatışma yönetim stillerinin öğretmen motivasyonu açısından incelenmesi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Pamukkale Üniversitesi.

İndir

Yayınlanmış

2022-01-21

Nasıl Atıf Yapılır

Akpolat, T., & Oğuz, E. (2022). Okul Yöneticilerinin Analitik ve Bütüncül Düşünme Tarzlarına Göre Çatışma Eylem Stillerinin İncelenmesi. Yaşadıkça Eğitim, 36(1), 35–50. https://doi.org/10.33308/26674874.2022361338

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri