Üniversite Öğrencilerinde Duygusal Zekâ ile Okul Doyumu İlişkisinde Akademik Mükemmeliyetçilik ve Ertelemenin Sıralı Aracılığı
DOI:
https://doi.org/10.33308/26674874.2020341142Anahtar Kelimeler:
Okul Doyumu- Duygusal Zekâ- Akademik Mükemmeliyetçilik- Akademik Erteleme- Sıralı Aracılık ModeliÖzet
Bu çalışmanın amacı duygusal zekâ ile okul doyumu ilişkisinde akademik mükemmeliyetçiliğin ve akademik ertelemenin sıralı aracılığını test etmektir. Çalışmanın katılımcılarını %58.9’u kadın ve %41.1’i erkek olmak üzere toplam 309 gönüllü üniversite öğrencisi meydana getirmektedir. Çalışmanın verileri Duygusal Zeka Özelliği Ölçeği-Kısa Formu, Akademik Mükemmeliyetçilik Ölçeği, Tuckman Erteleme Ölçeği ve Okul Doyumu Ölçeği ile elde edilmiştir. Çalışmanın verileri bootstrapping temelli sıralı çoklu aracılık modeli PROCESS ile test edilmiştir. Bulgular, akademik mükemmeliyetçilik ile akademik ertelemenin duygusal zekâ ve okul doyumu ilişkisinde sıralı aracılık yaptıklarını ortaya çıkarmıştır. Bu bağlamda düşünüldüğünde; duygusal zekânın artması öğrencilerin akademik mükemmeliyetçilik eğilimlerinin azalabileceği anlamına gelmektedir. Bununla birlikte akademik mükemmeliyetçilikteki azalma, akademik ertelemeyi de düşürerek okul doyumunun güçlenmesini sağlayabilecektir. Çalışmada test edilen modele yönelik bulgular ilgili alan yazına bağlı olarak tartışılmış ve eğitim bilimciler ile psikolojik danışmanlara yönelik doğurgular verilmiştir.
İndirmeler
Referanslar
Abdollahi, A. ve Abu Talib, M. (2015). Emotional intelligence moderates perfectionism and test anxiety among Iranian students. School Psychology International, 36(5), 498-512.
Adesokan, A. ve Eni-Olorunda, T. (2015). Emotional intelligence, academic procrastination and academic achievement in two tertiary institutions in South-Western Nigeria. Gender and Behaviour, 13(1), 6482-6487.
Ainley, J., Foreman, J. ve Sheret, M. (1991). High school factors that influence students to remain in school. The Journal of Educational Research, 85(2), 69-80.
Antony, M. M. ve Swinson, R. P. (1998). When perfect isn’t good enough: Strategies for coping with perfectionism. Oakland, CA: New Harbinger Publications.
Argon, T. ve Kösterelioğlu, M. A. (2009). Üniversite öğrencilerinin üniversite yaşam kalitesi ve fakülte kültürüne ilişkin algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(30), 43-61.
Baker, J. A., Dilly, L. J., Aupperlee, J. L. ve Patil, S. A. (2003). The developmental context of school satisfaction: Schools as psychologically healthy environments. School Psychology Quarterly, 18(2), 206-221.
Balkıs, M. (2013). Academic procrastination, academic life satisfaction and academic achievement: The mediation role of rational beliefs about studying. Journal of Cognitive & Behavioral Psychotherapies, 13(1), 57-74.
Bar-On, R. (2006). The Bar-On Model Of Emotional-Social Intelligence (ESI). Psicothema, 18(Suplem.1), 13-25.
Becker, M., McElvany, N. ve Kortenbruck, M. (2010). Intrinsic and extrinsic reading motivation as predictors of reading literacy: A longitudinal study. Journal of Educational Psychology, 102(4), 773-785.
Berber Çelik, Ç. ve Odacı, H. (2014). Akademik erteleme davranışının bazı kişisel ve psikolojik değişkenlere göre açıklanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 31-47.
Chow, H. P. (2011). Procrastination among undergraduate students: Effects of emotional intelligence, school life, self-evaluation, and self-efficacy. Alberta Journal of Educational Research, 57(2), 234-240.
Closson, L. M. ve Boutilier, R. R. (2017). Perfectionism, academic engagement, and procrastination among undergraduates: The moderating role of honors student status. Learning and Individual Differences, 57(July), 157-162.
Constantin, K., English, M. M. ve Mazmanian, D. (2018). Anxiety, depression, and procrastination among students: rumination plays a larger mediating role than worry. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 36(1), 15-27.
Deniz, M. E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal Zekâ Özelliği Ölçeği–Kısa Formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 407-419.
Deniz, M. E., Traş, Z. ve Aydoğan, D. (2009). An investigation of academic procrastination, locus of control, and emotional intelligence. Educational Sciences: Theory and Practice, 9(2), 607-632.
Dunn, R. ve Griggs, S. A. (2000). Practical Approaches to using Learning Styles in Higher Education. Bergin: Westport.
Duru, E. ve Balkıs, M. (2017). Procrastination, self-esteem, academic performance, and well-being: A moderated mediation model. International Journal of Educational Psychology, 6(2), 97-119.
Ferrari, J. R. ve Scher, S. J. (2000). Toward an understanding of academic and nonacademic tasks procrastinated by students: The use of daily logs. Psychology in the Schools, 37(4), 359-366.
Firestone, W. A., Rosenblum, S. ve Webb, A. (1987). Building commitment among students and teachers: An exploratory study of ten urban high schools. 20 Haziran 2019 tarihinde https://eric.ed.gov/?id=ED303535 erişildi.
Flett, G. L., Hewitt, P. L. ve Heisel, M. J. (2014). The destructiveness of perfectionism revisited: Implications for the assessment of suicide risk and the prevention of suicide. Review of General Psychology, 18(3), 156-172.
Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2011). How to design and evaluate research in education (8. ed.). New York: McGraw-Hill Education.
Frost, R. O., Marten, P., Lahart, C. ve Rosenblate, R. (1990). The dimensions of perfectionism. Cognitive Therapy and Research, 14(5), 449–468.
Garcia-Molsosa, M., Collet-Sabé, J., Martori, J. C. ve Montserrat, C. (2019). School satisfaction among youth in residential care: A multi-source analysis. Children and Youth Services Review, 105(October), 1-8.
Gaudreau, P., Franche, V. ve Gareau, A. (2016). A latent mediated moderation of perfectionism, motivation, and academic satisfaction: Advancing the 2×2 model of perfectionism through substantive-methodological synergy. Journal of Psychoeducational Assessment, 34(7), 688-701.
Goleman D. (1998). Working with emotional intelligence. Bantam Books: New York.
Goleman, D. (2006). Emotional intelligence. Bantam Books: New York.
Gong, X., Fletcher, K. L. ve Paulson, S. E. (2017). Perfectionism and emotional intelligence: A test of the 2×2 model of perfectionism. Personality and Individual Differences, 106(February), 71-76.
Güçlü, A. (2019). Ürküten rapor! 1.1 milyon öğrenci okulu bıraktı. 10 Temmuz 2019 tarihinde https://www.egitimajansi.com/haber/urkuten-rapor-11-milyon-ogrenci-okulu-birakti-haberi-68822h.html adresinden erişildi.
Hamachek, D. E. (1978). Psychodynamics of normal and neurotic perfectionism. Psychology: A Journal of Human Behavior, 15(1), 27-33.
Hammer, L. B., Grigsby, T. D. ve Woods, S. (1998). The conflicting demands of work, family, and school among students at an urban university. The Journal of Psychology, 132(2), 220-226.
Hayes, A. F. (2018). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach. Guilford Publications: New York.
Huebner, E. S. (1994). Preliminary development and validation of a multidimensional life satisfaction scale for children. Psychological Assessment, 6(2), 149-158.
Kağan, M. (2009). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışını açıklayan değişkenlerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 113-128.
Kamae, A. ve Weisani, M. (2014). The relationship between social anxiety irrational beliefs and emotional intelligence with homesickness in dormitory students of Tehran University. Indian Journal of Fundamental and Applied Science, 4(1), 285-292.
Karatzias, A., Power, K. G., Flemming, J., Lennan, F. ve Swanson, V. (2002). The role of demographics, personality variables and school stress on predicting school satisfaction/dissatisfaction: Review of the literature and research findings. Educational Psychology, 22(1), 33-50.
Kartol, A. (2013). Lise son sınıf öğrencilerinin akılcı olmayan inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya
Keser, G. ve Traş, Z. (2019). Üniversite öğrencilerinin akilci olmayan inanç empatik eğilim ve duygusal zeka düzeyleri arasindaki ilişkinin incelenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(3), 2360-2380.
Matthews, G., Zeidner, M. ve Roberts, R. D. (2004). Emotional intelligence: Science and myth. Cambridge: MIT Press.
Odacı, H., Kalkan, M. ve Çikrıkci, Ö. (2017). Akademik Mükemmeliyetçilik Ölçeğinin geliştirilmesi]. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 353-366.
Özdemir, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin okul yaşamının niteliğine ilişkin algılarının cinsiyet ve fakülte değişkenlerine göre incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2(2), 225-242.
Özdemir, S., Kılınç, A. Ç., Öğdem, Z. ve Er, E. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin fakülte yaşamının niteliğine ilişkin memnuniyet düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 228-235.
Patch, A. R. (1984). Reflections on perfection. American Psychologist, 39(4), 386–390.
Petrides, K. V. ve Furnham, A. (2000). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 29(2), 313-320.
Petrides, K. V. ve Furnham, A. (2001). Trait emotional intelligence: Psychometric investigation with reference to established trait taxonomies. European Journal of Personality, 15(6), 425-448.
Petrides, K. V., Gómez, M. G. ve Pérez‐González, J. C. (2017). Pathways into psychopathology: Modeling the effects of trait emotional intelligence, mindfulness, and irrational beliefs in a clinical sample. Clinical Psychology & Psychotherapy, 24(5), 1130-1141.
Preacher, K. J. ve Hayes, A. F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods, 40(3), 879-891.
Ram, A. (2005). The relationship of positive and negative perfectionism to academic achievement, achievement motivation, and well-being in tertiary students (Yüksek lisans tezi). University of Canterbury, Christchurch.
Randolph, J. J., Kangas, M. ve Ruokamo, H. (2009). The preliminary development of the Children’s Overall Satisfaction with Schooling Scale (COSSS). Child Indicators Research, 2(1), 79-93.
Rego, A. ve Fernandes, C. (2004). Emotional intelligence and students’ academic achievement. International Journal of Psychology, 39(5-6), 94.
Rice, K. G., Ashby, J. S. ve Slaney, R. B. (2007). Perfectionism and the five-factor model of personality. Assessment, 14(4), 385-398.
Rice, K. G., Richardson, C. M. ve Ray, M. E. (2016). Perfectionism in academic settings. F. M. Sirois ve D. S. Molnar (Ed.), Perfectionism, health, and well-being (ss. 245-264) içinde. Springer, Cham.
Salovey, P. veMayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition and Personality, 9(3), 185-211.
Semb, G., Glick, D. M. ve Spencer, R. E. (1979). Student withdrawals and delayed work patterns in self-paced psychology courses. Teaching of Psychology, 6(1), 23-25.
Sherry, S. B., Hewitt, P. L., Flett, G. L. ve Harvey, M. (2003). Perfectionism dimensions, perfectionistic attitudes, dependent attitudes, and depression in psychiatric patients and university students. Journal of Counseling Psychology, 50(3), 373-386.
Smith, M. M., Saklofske, D. H. ve Yan, G. (2015). Perfectionism, trait emotional intelligence, and psychological outcomes. Personality and Individual Differences, 85(October), 155-158.
Solomon, L. J. ve Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4), 503-509.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133(1), 65-94.
Stein, S. J. (2009). Emotional intelligence for dummies. John Wiley & Sons.
Suldo, S. M., Bateman, L. ve Gelly, C. D. (2014). Understanding and promoting school satisfaction in adolescence. M. J. Furlong, R. Gilman ve E. S. Huebner (Ed.), Handbook of positive psychology in schools (2. bs., ss. 365–380) içinde. New York: Routledge.
Telef, B. (2014). Turkish adaptation study of Overall School Satisfaction Scale for children. Journal of Theory and Practice in Education, 10(2), 478-490.
Thomas, E. H. ve Galambos, N. (2004). What satisfies students? Mining student-opinion data with regression and decision tree analysis. Research in Higher Education, 45(3), 251-269.
Tuckman, B. W. (1991). The development and concurrent validity of the procrastination scale. Educational and Psychological Measurement, 51(2), 473-480.
Uzun-Özer, B. Saçkes, M. ve Tuckman, B. W. (2013). Psychometric properties of the Tuckman Procrastination Scale in a Turkish sample. Psychological Reports, 113(3), 874-884.
Varaşteanu, C. M. ve Iftime, A. (2013). The role of the self-esteem, emotional intelligence, performance triad in obtaining school satisfaction. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 93(21), 1830-1834.
Wolters, C. A., Shirley, L. Y. ve Pintrich, P. R. (1996). The relation between goal orientation and students' motivational beliefs and self-regulated learning. Learning and Individual Differences, 8(3), 211-238.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2020 Yaşadıkça Eğitim
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Sisteme yüklemiş olunan makalenin kapsamı, sunduğu bulgular ve sonucu ve yorumları konusunda Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisi Sahibi, Editör, Editör Yardımcısı, Hakemler ve Editör Kurulu'nun hiçbir sorumluluk taşımadığını kabul ederim.
Makalenin özgün olduğunu, herhangi bir başka dergiye yayımlanmak üzere gönderilmediği, daha önce yayımlanmadığını Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisi Editörlüğü'ne beyan ederim.
Başlığı belirtilen makalenin, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasının 22. maddesi gereğince çoğaltma, 23. maddesi gereğince yayma ve 25. maddesi gereğince her türlü taşıyıcı materyal üzerinde veya elektronik ortamda kamuya iletim haklarını Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisine karşılıksız, koşulsuz ve süresiz olarak devredildiği, makale ile ilgili devredilen hakların dilediği zaman, mekan ve koşullarda kullanmaya Yaşadıkça Eğitim [YE] dergisinin yayıncısı olarak İstanbul Kültür Üniversitesi'nin yetkili kılınacağını onaylarım.