Okul Yöneticileri Kendi Mesleki Gelişim Etkinliklerini Nasıl Algılıyorlar?

Akkaya, A. E. (2010). Okul yöneticilerinin bilgi teknolojileri becerilerinin ve tutumlarının geliştirilmesi: Bir hizmetçi eğitim uygulaması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.

Akın, U. (2012). Okul yöneticilerinin seçimi ve yetiştirilmesi: Türkiye ve seçilmiş ülkelerden farklı uygulamalar, karşılaştırmalar. AİBU Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2) 1- 30.

Aydın, T. (2015). Okul müdürlerinin mentor müdür olarak yetiştirilmesine yönelik deneysel bir çalışma (Yayımlanmamış doktora tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

Aytaç, T. (2000). Hizmetiçi eğitim kavramı ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. Milli Eğitim Dergisi, 147, 66-69.

Balcı, A., Memduhoğlu, H. B., İlgan, A., Erdem, M. ve Taşdan, M. (2007, Haziran). Bazı Avrupa Birliği ülkeleri ilköğretim okulu yöneticilerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi [Öz]. II. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde sunulan bildiri, Ankara Üniversitesi, Ankara.

Baloğlu, B. (2007). İlk ve ortaöğretim okulu yönetici yardımcılarının alması gereken hizmetiçi eğitim konuları hakkında okul yöneticilerinin görüşleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 167-178.

Balyer, A. ve Gündüz, Y. (2011). Değişik ülkelerde okul müdürlerinin yetiştirilmesi: Türk eğitim sistemi için bir model önerisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2), 182-197.

Baykan, S., Güngen, Y. ve Ünal, S. (1987). Mesleki eğitimde hizmet içi eğitim. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 233-240.

Baz, M. (2010). M.E.B. hizmet içi eğitimlerinin ilköğretim okullarına katkısının ilköğretim öğretmen ve yöneticileri tarafından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bermúdez, J. L. (2003). Thinking without words. Oxford: Oxford University Press.

Budak, Y. ve Demirel, Ö. (2003). Hizmetiçi eğitim ihtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9(33), 62-81.

Bursalıoğlu, Z. (2015). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (19. baskı). Ankara: PEGEM Akademi Yayınları.

Can, N. ve Köse, A. (2015). İlkokul ve ortaokul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim ve geliştirme kavramlarına ilişkin görüşleri ve beklentileri. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 85-118.

Chen, T. Y., Chang, P. L. ve Yeh, C. W. (2004). An investigation of career development programs, job satisfaction, professional development and productivity: The case of Taiwan. Human Resource Development International, 7(4), 441-463.

Connelly, G. (2008). Leading learning communities, standards for what principals should know and be able to do. Executive summary (2. baskı). Alexandria: National Association of Elementary School Principals.

Cormas, P. C. ve Barufaldi, J. P. (2011). The effective research-based characteristics of professional development of the National Science Foundation’s GK-12 program. Journal of Science Teacher Education, 22(3), 255-272.

Daldal, F. (2016). Kamu kesiminde hizmet içi eğitimin kariyer basamaklarına etkisi: Isparta Milli Eğitim Müdürlüğü örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Dalgıç, G. (2011). Okul yöneticilerinin yansıtıcı düşünme beceri ve uygulamalarının incelenmesi: İstanbul ve Kopenhag örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Doğan, O. (2009). Hizmetiçi eğitime katılımın eğitim öğretim sürecine etkisi ile ilgili yönetici ve öğretmen görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Edge, K. ve Mylopoulos, M. (2008). Creating cross-school connections: LC networking in support of leadership and instructional development. School Leadership and Management, 28(2), 147–158.

Erakkuş, Ö. (2004). Eğitim kurumlarında yönetici ve öğretmenlerin kişisel gelişim düzeylerindeki artışın öğrenci verimliliğine etkisi ve bir uygulama (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.

Erdem, A. ve Şimşek, S. (2013). Öğretmenlere ve okul yöneticilerine verilen hizmet içi eğitimlerin irdelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4),94-108.

Ersoy, Y. (1996). Hizmetiçi eğitim ve yetiştirme kurusunu geliştirme-I: Amaçlar ve matematik öğretmenlerinin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 151-160.

Fazio, X. (2009). Teacher development using group discussion and reflection. Reflective Practice, 10(4), 529–541.

Fraenkel, J., Wallen, N. ve Hyun, H.H.(2012). How to design and evaluate research in education (8. bs.). Boston: McGraw Hill.

Fullan, M. ve Steigelbauer, S. (1991). The meaning of educational change. New York: Teacher College Press.

Gordon, S. P. (2004). Professional development for school improvement: Empowering learning communites, Boston: Pearson Education.

Görgülü, D., Küçükali, R. ve Ada, Ş. (2013). Okul yöneticilerinin bilgi teknolojileri ile ilgili eğitimleri alma ve kullanma durumlarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(3), 1-20.

Guskey, T. R. (2002) Does it make a difference? Evaluating professional development. Educational Leadership, 59(6), 45–51.

Guskey, T. R. (2003). Analyzing list of the characteristics of effective professional development to promote visionary leadership. NASSP Bulletin, 87 (637), 4-21.

Guskey, T. (2009). Closing the knowledge gap on effective, professional development. Educational Horizontal, 87(4), 224-233.

Gümüş, E. (2019). Investigation of mentorship process and programs for professional development of school principals in the U.S.A.: The Case of Georgia. International Journal of Educational Leadership and Management, 7(1), 2-41. doi: 10.17583/ijelm.2019.3718.

Gürkan, H. ve Toprakçı, E. (2018). İlkokul müdürlerinin mesleki gelişimi. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9(2), 64-81. doi:10.19160/ijer.434582

Hacıfazlıoğlu, Ö., Karadeniz, Ş. ve Dalgıç, G. (2011). Okul yöneticilerinin teknoloji liderliğine ilişkin algıları: Metafor analizi örneği. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(1), 97-121.

Harris, B. (1989). In-service education for staff development. Boston: Allny & Bacon.

Ingvarson L., Meiers M. ve Beavis A. (2005). Factors affecting the impact of professional development programs on teachers' knowledge, practice, student outcomes & efficacy. Education Policy Analysis Archives, 13(10), 1-28.

Kahyaoğlu, R. B. (2019). Mesleki gelişim eğitim seminerlerine ilişkin öğretmen görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya

Karataş, İ. H., Radmard, S., Öksüz Gül, F., Varol, N. ve Dağ, Ş. (2019). Türkiye okul yöneticileri raporu 2019. İstanbul: Öncü Okul Yöneticileri Derneği Yayınları.

Kasar, J.ve Clark, E. N. (2000). Developing professional behaviors. Thorofare, NJ: SLACK Inc.

Kayıkçı, K., Altun, M. ve Altun, S. U. (2018). Maarif müfettişlerinin katıldıkları hizmet içi eğitim faaliyetlerinin etkililiğine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 24(4), 641-688.

Kızılkaya, H.A. (2012). Öğretmenlerin mesleki gelişimlerinin mesleki gelişime yönelik tutumları ve iş doyumları bakımından incelenmesi üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.

Kocatürk, H. E. (2016). School culture as predictor of teachers' attitudes towards professional development: Mediating role of organizational trust (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Lashway, L. (2003). Inducting school leaders. ERIC Digest 170. Erişim adresi: http://eric.uoregon.edu/publications/digests/digest170.html

Lavigne, H. J., Shakman, K., Zweig, J. ve Greller, S. L. (2016). Principals’ time, tasks, and professional development: An analysis of Schools and Staffing Survey data (REL 2017–201). Washington, DC: Regional Assistance, Regional Educational Laboratory Northeast & Islands.

Matherson, L.ve Windle, T. M. (2017). What do teachers want from their professional development? Four emerging themes. Delta Kappa Gamma Bulletin: International Journal for Professional Educators, 83(3), 28-32.

Metin, Y. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yapılandırmacı program ile ilgili hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ensititüsü, Ankara.

Milli Eğitim Bakanlığı (2006). Milli Eğitim Bakanlığı Hizmetiçi Eğitim Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Erişim adresi: http://www.meb.gov.tr/earged/earged/Hie_degerlendirme.pdf

Milli Eğitim Bakanlığı (2010). TALIS 2008 uluslararası öğretme ve öğrenme araştırması. Ankara: Gürler Matbaacılık.

Milli Eğitim Bakanlığı (2019a). MEB Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Mesleki Gelişimi Destekleme ve İzleme Dairesi Başkanlığı. Erişim adresi: http://oygm.meb.gov.tr/www/mesleki-gelisim-tanitim/icerik/7

Milli Eğitim Bakanlığı (2019b). Personel Genel Müdürlüğü Eğitim Daire Başkanlığı Teşkilat yapısı. Erişim adresi: http://personel.meb.gov.tr/www/icerik_goruntule.php?KNO=230

Murphy, G. A. ve Calway, B. A. (2008). Professional development for professionals: Beyond sufficiency learning. AustralianJournal of Adult Learning, 48(3), 424-444.

Nasreen, A. ve Odhiambo, G. (2018). The continuous professional development of school principals: Current practices in Pakistan. Bulletin of Education and Research, 40(1), 245-266.

Özus, E. (2005). M.E.B. bağlı Konya ilindeki mesleki ve teknik orta öğretim kurumlarında çalışan yönetici ve öğretmenlerin öğrenen organizasyonu algılamaları (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Pakkan, G. (1995). Teacher development: An important issue. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 75-78.

Peretomode, V. F. ve Dinzei, M. M. (2019). Professional development needs of public and private secondary school principals in Delta State, Nigeria. International Journal of Educational Administration, 11(1), 7-21.

Polat, S., Uğurlu, C. T. ve Aksu, M. B. (2018). Okul yöneticilerinin kendi mesleki gelişimleri ve okulu geliştirmeye yönelik liderlik davranışlarına ilişkin görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(1), 205-224.

Pürçek, K.I. (2015). Ankara ili devlet ilköğretim okul müdürlerinin koçluk davranışı ve öğretmenlerin iş doyumu düzeyleri ile ilişkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ensititüsü, Ankara.

Rosenholtz, S. J. (1985). Political myth about education reform: Lessons from research on teaching. Phi Delta Kappan, 66(5), 349-355.

Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 40-45.

Sezgin-Nartgün, Ş. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkileri üzerine düşünceleri (Bolu İli Örneği). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 157-178.

Sezgin, F., Koşar, S. ve Er, E. (2014). Okul yöneticisi ve öğretmen yetiştirmede mentörlük sürecinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 1337-1356.

Sinha, S. ve Hanuscin, D. L. (2017). Development of teacher leadership identity: A multiple case study. Teaching and Teacher Education, 63, 356-371.

Şahin, M. (1999). Milli Eğitim Bakanlığı hizmetiçi eğitim faaliyetlerinin geliştirilmesine yönelik öneriler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 5(2), 221-227.

Şanlı, E. (2016). Okul yöneticilerinin uzaktan mesleki gelişimleri: Bir model önerisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Taymaz, A. H. (1997). Hizmetiçi eğitim. Ankara: TAKAV.

Türk Dil Kurumu(2019). Hizmetiçi eğitim. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/

Uçar, R. ve İpek, C. (2006). İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 34-53.

Urlunç, O. (2007). Okul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim programlarının değerlendirmesine ilişkin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.

Watts, G. E. ve Hammons, J. O. (2002). Professional development: Setting the context. G.E. Watts (Ed.), Enhancing community colleges through professional development (s.5-10) içinde. New Directions for Community Colleges, no.120. San Francisco: Jossey-Bass.

Yılmaz, H. Y. ve Esen, D. G. (2015). An ınvestigation on in-service trainings of the Ministry of National Education (MONE). Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 79-86.