Baba tükenmişliği ve baba-çocuk etkileşimi arasındaki ilişkinin incelenmesi

Özet

Amaç: Bu araştırmada, 1-3 yaşları arasında çocuğu olan babaların tükenmişlik düzeyleri ile baba-çocuk etkileşimi arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Normal gelişim gösteren çocuğa sahip 92 gönüllü baba, Karabük halk kütüphanesinin bebek kütüphanesi bölümünde çalışmaya alınmıştır. Araştırmada ölçme aracı olarak, Çocuklarla Ebeveynlik Etkileşimleri: Sonuçlarla Bağlantılı Gözlemlerin Kontrol Listesi (PICCOLO) ve Ebeveyn Tükenmişliği Değerlendirmesi (ETD) kullanılmıştır. PICCOLO ölçeğini uygulamak için babalar çocukları ile oyun oynarken 10 dakika boyunca oyun etkileşimleri videoya alınmıştır. Daha sonra çekilen videolar uygulayıcılar tarafından kodlanmıştır. Veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir.  Bulgular: Katılımcıların %53.3’ü vardiyalı çalışmaktadır. %63’ hizmet sektöründe bulunmaktadır. ETD ölçeğinden alınan puanlar kontrol edildiğinde çalışmaya katılan babaların ebeveyn tükenmişliği seviyelerinin düşük olduğu görülmektedir. PICCOLO ölçeğinin sonuçları incelendiğinde ise babaların çocuklarıyla etkileşiminin yüksek düzeyde olduğunu görülmektedir. Sonuç: Araştırma sonucunda, babaların tükenmişlik durumlarını belirleyen alt faktörlerle, PICCOLO alt faktörleri arasında ilişki olduğu bulunmuştur. Babaların PICCOLO ölçeğinin duyarlılık alt boyutundan almış olduğu puanlar ve toplam puanları, çocuğun cinsiyetine göre farklılık göstermektedir. Erkek çocuğu olan babaların duyarlılık ve toplam sıra ortalamalarının kız çocuğu olan babaların sıra ortalamalarından daha büyük olduğu görülmektedir.