Yetişkinlerin Halk Eğitim Merkezlerindeki Eğitim Faaliyetlerine Olan İstemlerinin Farklı Değişkenler Bakımından İncelenmesi

Aksan, H. (1989). Ortaöğretimde talebin belirleyicileri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Altunsaray, M. (2000). İmam hatip liselerine talebi etkileyen etmenler (Ankara ili örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Aslan, G. (2014). Eğitim Bilimleri yüksek lisans programlarına yönelik talebe ilişkin bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(5), 1777-1805.

Aşır, K.S. (2011). Mamak halk eğitim merkezinde açılan kurslara kadınların eğitime katılma ve terk nedenleri (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Ata, E. (2016). Başkent Halk Eğitimi Merkezi'ndeki mesleki kurslara yetişkinlerin katılım örüntüleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Ayhan, S. (1988). Halk eğitiminde katılma: Ankara’daki halk eğitimi merkezlerinde açılan kurslara katılanların özellikleri, katılmalarını güdüleyen etmenler ve programa ilişkin görüşleri (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Ayhan, S. (1990). Halk eğitimine katılma ile ilgili araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakülte Dergisi, 23(1), 307-332.

Balami, Y. G. ve Sakir, A. (2014) Determinants of adult learners enrolment into open and distance learning institutions in the North East, Nigeria. Journal of Education and Practice, 5(31), 58-63.

Barutçu, P. (1996). Ticaret ve turizm meslek liselerine olan bireysel isteminin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Başaran, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi. Ankara: Yargıcı Matbaası.

Bingöl, M. (2004). Mesleki ve teknik orta öğretim kurumlarının tekstil eğitimi bölümlerine olan talebi etkileyen etkenler: Ankara ili örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) (1985). Yetişkin eğitim terimleri. F. Oğuzkan (Çev.). Ankara: UNESCO Milli Eğitim Komisyonu.

Boeren, E., Nicaise, I. ve Baert, H. (2010) Theoretical models of participation in adult education: The need for an integrated model. International Journal of Lifelong Education, 29(1), 45-61. doi:10.1080/02601370903471270

Bosworth, B. (2008). The crisis in adult education. Issues in Science and Techology, 24(4). 10 Kasım 2019 tarihinde https://issues.org/bosworth/ adresinden erişildi.

Bülbül, S. (1991). Halk eğitimine giriş. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.

Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (11. bs.). Ankara: Pegem Akademi.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (15. bs.). Ankara: Pegem Akademi.

Celep, C. (2006). Türkiye’de halk eğitimi. M. Hesapçıoğlu ve A. Durmuş (Ed.), Türkiye’de eğitim bilimleri: Bir bilanço denemesi içinde (s. 213-238). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Cilasun, S. M., Şeker, S. D, Dinçer, N. N. ve Koru, A. T. (2018). Adult education as a stepping-stone to better jobs: An analysis of the adult education survey in Turkey. Adult Education Quarterly, 68(4), 316-346.

Creighton, S. ve Hudson, L. (2002). Participation trends and patterns in adult education: 1991 to 1999. Erişim adresi: https://nces.ed.gov/pubs2002/2002119.pdf

Creswell, J. W. (2012). Educational research (4. Bs.). New York, NY: Pearson.

Dinçer, N. N, Tekin, K. A. ve Aşkar, P. (2016). Investigation of participation in adult education in Turkey. Compartive and International Education Society, 30(3), 530-548.

Ecevit, Y. (2003). Toplumsal cinsiyetle yoksulluk ilişkisi nasıl kurulabilir? Bu ilişki nasıl çalışılabilir? Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 25, 83-88.

Egglestone, C., Stevens, C., Jones, E. ve Aldridge, F. (2018). Adult participation in learning survey 2017. Erişim adresi: https://www.learningandwork.org.uk/wp-content/uploads/2018/08/Adult-Participation-in-Learning-Survey-2017.pdf

European Commission (2019). Education and training monitor 2019. Luxembourg: Publications Office of the European Union.

Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2011). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.

Geray, C. (2002). Halk eğitimi. Ankara: İmaj Yayınevi.

Grummell, B. (2007). The ‘second chance’ myth: Equality of opportunity in Irish adult education policies. British Journal of Educational Studies, 55(2), 182-201.

Gür, Y. ve Kurt, A. (2011). Türkiye’de ailelerin eğitim ihtiyaçları. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 12(7), 33-61.

Hablemitoğlu, Ş. (2005). Toplumsal cinsiyet yazıları. İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.

Härnqvist, K. (1987). Social demand models. G. Psacharopoulos (Ed.), Economics of education research and studies içinde (s. 356-363). Oxford: Pergamon Press.

Hesapçıoğlu, M. (1994). İnsan kaynakları yönetimi ve ekonomisi. İstanbul: Beta Basın Yayın Dağıtım.

Holt, J. ve Smith, C. (2005). Literacy practices among different ethnic groups: The role of socioeconomic and cultural factors. Reading, Research and Instruction, 44(3), 1-21.

Hovdhaugen, E. ve Opheim, V. (2018) Participation in adult education and training in countries with high and low participation rates: Demand and barriers. International Journal of Lifelong Education, 37(5), 560-577. doi: 10.1080/02601370.2018.1554717

İrdem, E. (2016). İŞKUR tarafından düzenlenen mesleki eğitim kursları itibariyle aktif işgücü piyasası politikalarının etki değerlendirmesi (Yayınlanmamış uzmanlık tezi). Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü, Ankara.

Johnstone, J. W. C. (1963). Voluners for learning: A Study of the educational pursuits of American adults. Erişim adresi: https://www.norc.org/PDFs/publications/NORCRpt_89.pdf

Kim, K., Collins, H. M., Williamson, J. ve Chapman, C. (2004). Participation in adult education and lifelong learning: 2000–01 (NCES 2004–050). Erişim adresi: https://nces.ed.gov/pubs2004/2004050.pdf

Kurnaz, K. (1996). Açık yükseköğretime olan bireysel talebini etkileyen etmenlerin incelenmesi: Ankara örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Machin, S. ve Vignoles, A. (2004). Educational inequality: The widening socioeconomic gap. Fiscal Studies, 25(2), 107-128.

Miser, R. (1987). Halk eğitimi kurs programlarının nicel yapısı- çeşitleri, yaygınlıkları, katılanlar (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Miser, R. (1999). Halk eğitimi ve toplum kalkınması. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.

Mutaf, Ş. (1995). Endüstri meslek, teknik Anadolu meslek, Anadolu teknik liselerine olan eğitim talebini etkileyen etkenlerin belirlenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Oğuzkan, T. ve Okçabol, R. (1993). Yetişkinlerin öğrenme ilgi ve ihtiyaçları ile öğrenme tecrübeleri: Silivri ilçesi örneği. Eğitim bilimleri birinci ulusal kongresi kitabı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

Okçabol R. (1996). Halk eğitimi (Yetişkin eğitimi). İstanbul: Der Yayınları.

Oktay, A. (2001). 21. yüzyılda eğitim ve Türk eğitimi sistemi. İstanbul: Sedar Yayıncılık.

Onchari, T. O. (2016). Actors influencing learners enrolment in adult education, in Isinya Sub-County, Kajiado County (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). The University of Nairobi, Kenya.

Özbaran, B. D. (2016). Ortaöğretimde mesleki ve teknik eğitim talebini etkileyen etkenler: İstanbul ili örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.

Rubenson, K. (2007). Determinants of formal and informal canadian adult learning insights from the adult education and training surveys. Erişim adresi: http://en.copian.ca/library/research/hrsdc/determinants/determinants.pdf

Sarpkaya, R. (2010). Üniversiteye girişte bireysel eğitim istemini etkileyen etmenler: Adnan Menderes Üniversitesi örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1), 449-488.

Serin, N. (1979). Eğitim ekonomisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

Şavran, G. T. (2012). Nicel ve nitel araştırmalarda kullanılan araştırma teknikleri. T. G. Şavran (Ed.). Sosyolojide araştırma yöntem ve teknikleri içinde (s. 64-104). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.

Tansel, A. (2002). Determinants of school attainment of boys and girls in Turkey. Economics of Education Review 21(5), 455-470.

Tekin, M. (1988). Ankara ilinde yetişkinleri örgün yetişkin eğitimi programlarına katılmaya güdüleyen etmenler ve yetişkinlerin katılmada karşılaştıkları güçlükler (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Tekin, M. (1991). Halk eğitim merkezleri etkinliklerinin yönetimi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 15(82), 36-42.

Tezcan, F. ve Duman, A. (2014). Muğla Halk Eğitimi Merkezi kurslarına katılan yetişkin öğrenenlerin güdüsel yönelimleri. E-international Journal of Educational Research, 5(3), 1-18.

Türkiye İstatistik Kurumu (2012). İstatistiklerle kadın 2012. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.

Türkiye İstatistik Kurumu (2017). Türkiye istatistik kurumu eğitim istatistikleri. Erişim adresi: http://www.resmiistatistik.gov.tr/?q=tr/content/23-e%C4%9Fitim-istatistikleri

Türkiye İstatistik Kurumu (2019). Yetişkin eğitim istatistikleri. Erişim adresi: http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1018

Ural, O. (1995). Halk eğitimi merkezlerinde açılan kursların amacı ve katılan yetişkin katılımcılar. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 303-308.

Ural, O. (2007). Türkiye’de yetişkin eğitiminin bugünkü durumu ve geleceği. M. Altıntaş (Ed.). Öğrenen toplum için yetişkin eğitimi sempozyumu bildiler kitabı içinde (s. 12-42). İstanbul: İSMEK Yayınları

Ural, A. ve Kılıç, İ. (2011). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi (3. bs.). Ankara: Detay Yayınları.

Uysal, M. (2004). Türkiye adalet akademisi eğiticilerin eğitimi temel eğitim programı ders notları. Ankara: Ankara Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi.

Uysal, M. (2005). Yetişkinlerde öğrenme. Ankara: Ankara Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi.

Ünal, L. I. (1996). Eğitim ve yetiştirme ekonomisi. Ankara: Epar.

Vatandaş, C. (2007). Toplumsal cinsiyet ve cinsiyet rollerinin algılanışı. Sosyoloji Konferansları, 35, 29-56.

Yıldırım, M. (2009). Hayat boyu öğrenme kapsamında yaygın eğitim ve halk eğitim merkezleri. Ankara: Gazi Kitabevi.

Yıldız, A. (2006). Türkiye’de yetişkin okuryazarlığı: yetişkin okuma- yazma eğitimine eleştirel bir yaklaşım (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Yılmaz, S. (2009). Eğitim sektöründe arz-istem analizi. İktisat Fakültesi Mecmuası, 47(1-4), 380-381.

Yolcu, H. (2011a). Kız meslek liselerine olan bireysel eğitim istemini etkileyen etkenler: Kastamonu ili örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 17(3), 453-483.

Yolcu, H. (2011b). Hanehalkının eğitim harcamalarını etkileyen etmenler: Kuramsal bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 12-35.

Yolcu, H. ve Aktaş E. (2018). Bir ölçek geliştirme çalışması: Halk eğitim merkezlerinde yürütülen eğitim programlarına katılan yetişkinlerin toplumsal cinsiyet bağlamında eğitim istemlerinin değerlendirilmesi ölçeği. H. Şahin, A. Temizer ve F. Erdoğan (Ed.), Eğitim bilimlerinde güncel akademik çalışmalar-2018 (s. 313-328) içinde. Montenegro: Ivpe.

Zencirkıran, İ. (2018). Sosyoloji (2. bs.). Bursa: Dora Yayın ve Dağıtım.