Okul Yöneticilerinin Okul Liderliğinde Yetiştirilme ve Sorun Yaşama Seviyeleri

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.33308/26674874.2020341159

Anahtar Kelimeler:

Okul Yöneticisi- Okul Liderliği- Okul Lideri Yetiştirme- Okul Liderliğinde Sorun Yaşama

Özet

Bu araştırmanın amacı okul yöneticilerinin okul liderliğinde göreve başlamadan önceki yetiştirilme ve görev başındayken sorun yaşama seviyelerini belirlemektir. Yöneticilerin liderlikte yetiştirilme ve sorun yaşama seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılığın ve ilişkinin olup olmadığı ile seviyelerin demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği de belirlenmiştir. Şanlıurfa ilinde görev yapan 524 okul yöneticisinden tarama yöntemiyle elde edilen veriler çözümlenmiştir. Araştırma sonucuna göre okul yöneticilerinin okul liderliğinde sorun yaşamadıklarına ve yeterince yetiştirildiklerine ilişkin algıya sahip oldukları belirlenmiştir. Yöneticilerin okul liderliğinde yetiştirilme seviyeleri sorun yaşama seviyelerinden daha yüksek olmasına rağmen sorun yaşama seviyelerinin düşük olmasının yetiştirilme seviyelerinin yüksek olmasından kaynaklanmadığı belirlenmiştir. Yöneticilerin okul liderliğinde sorun yaşama ve yetiştirilme seviyelerinde cinsiyet, görev türü, öğrenim seviyesi ve branşa göre farklılık bulunmamaktadır. Şanlıurfa’daki okul yöneticilerinin neden okul liderliğinde sorun yaşamadıklarını, okul liderliğinde yeterince yetiştirildiklerini ve ilkokul yöneticilerinin neden daha yüksek seviyede yetiştirildiklerini düşündüklerinin ve yöneticilerin liderlik alanında yaşadıkları sorunlara etki eden etkenlerin yeni araştırmalarla belirlenmesi önerilmiştir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Akçadağ, T. (2014). Okul yöneticilerinin bakış açılarıyla yöneticilerin yetiştirilme, atama ve yer değiştirmeleri; sorunlar ve çözümler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(29), 135-150.

Aksoyalp, Y. (2010). 21. yüzyılda okul yöneticisinin niteliği: Öğretim liderliği. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (20),140-150.

Arabacı, İ. B., Şanlı, Ö. ve Altun, M. (2015). Okul yöneticilerinin yetiştirilme ve atanma yöntemlerine ilişkin sendika temsilcilerinin, maarif müfettişlerinin ve okul yöneticilerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 166-186.

Aslanargun, E. ve Bozkurt, S. (2012). Okul müdürlerinin okul yönetiminde karşılaştığı sorunlar. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(2), 349-368.

Aydın, A. ve Uysal, Ş. (2014). Türkiye ‘de eğitim yönetimi teftişi planlaması ve ekonomisi alanındaki doktora tezlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 177–201.

Balyer, A. ve Gündüz, Y. (2011). Değişik ülkelerde okul müdürlerinin yetiştirilmesi: Türk eğitim sistemi için bir model önerisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2), 182-197.

Bayrak, E. (2019). Eğitim yöneticilerinin seçimi ve yetiştirilmesi sürecinin incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 8(1), 568-586.

Bektaş, Ç. (2016). Liderlik yaklaşımları ve modern liderden beklentiler. Selçuk Üniversitesi Akşehir Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi, 2(7), 43-53.

Bolat, T. ve Seymen, O. A. (2009). Örgütlerde iş etiğinin yerleştirilmesinde “dönüşümcü liderlik tarzı”nın etkileri üzerine bir değerlendirme. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(9), 59-85.

Breakspear, S. (2014). How does PISA shape education policy making? Why how we measure learning determines what counts in education? East Melbourne: Centre For Strategic Education Seminar Series 240.

Bush, T. ve Jackson, D. (2002). A preparation for school leadership: International perspectives. Educational Management & Administration, 30(4), 417-429.

Cemaloğlu, N. (2002). Öğretmen performansının artırılmasında okul yöneticisinin rolü. Milli Eğitim Dergisi, 153-154.

Cerit, M. ve Yıldırım, B. (2017). İlkokul müdürlerinin etkili liderlik davranışları ile okul etkililiği arasındaki ilişki. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 902-914.

Chan, D. (2009). So why ask me? Are self-report data really that bad. C. E. Lance ve R. J. Vandenberg (Ed.) Statistical and methodological myths and urban legends statistical and methodological myths and urban legends: Doctrine, verity and fable in the organizational and social sciences (s. 309-336) içinde. New York: Taylor & Francis.

Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education (6. bs.). New York: Routledge.

Cook, C., Heath, F. ve Thompson, R. L. (2000). A meta-analysis of response rates in web or internet-based surveys. Educational and Psychological Measurement, 60(6), 821-836.

Çınkır, Ş. (2010). İlköğretim okulu müdürlerinin sorunları: Sorun kaynakları ve destek stratejileri. İlköğretim Online, 9(3), 1027-1036.

Darling-Hammond, L., Meyerson, D., LaPointe, M. ve Orr, M. T. (2009). Preparing principals for a changing world: Lessons from effective school leadership programs. John Wiley & Sons.

Demirtaş, H., Arslan, M. ve Güven, D. (2016). Özel eğitim okullarının yönetimsel sorunları. E-International Journal of Educational Research, 7(1), 21-49.

Demirtaş, H. ve Özer, İ. (2014). Okul müdürlerinin bakış açısıyla okul müdürlüğü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(1), 1-24.

Dillman, D. A. (2007). Mail and internet surveys: The tailored design method (2. bs.). New York: John Wiley & Sons.

Donaldson, S. I. ve Grant-Vallone, E. J. (2002). Understanding self-report bias in organizational behavior research. Journal of business and Psychology, 17(2), 245-260.

Döş, İ. ve Atalmış, H. E. (2016). OECD verilerine göre PISA sınav sonuçlarının değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 432-450.

Döş, I., Sağır, M. ve Çetin, R. B. (2015, Şubat). Classifying daily problems of school managers. 7th World Conference on Educational Sciences (WCES-2015), Athens, Greece.

Edwards, P., Roberts, I., Clarke, M., DiGuiseppi, C., Pratap, S., Wentz, R. ve Kwan, I. (2002). Increasing response rates to postal questionnaires: Systematic review. British Medical Journal, 324(7347), 1183.

Ekinci, A. (2010). İlköğretim okullarında çalışan müdür ve öğretmenlerin mesleki sorunlarına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 9(2), 734-748.

Ergün, H. (2019). 1998 ile 2018 yılları arasında yürürlükte olan yönetici atama yönetmeliklerindeki okul müdürü değerlendirme ölçütlerinin karşılaştırılması. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(3), 141-152.

Eryeşil, K. ve İraz, R. (2017). Liderlik tarzları ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir alan araştırması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 20(2), 129-139.

Fan, W. ve Yan, Z. (2010). Factors affecting response rates of the web survey: A systematic review. Computers in Human Behavior, 26, 132-139.

Fındık, L. Y. ve Kavak, Y. (2017). PISA 2012 results: The effects of principal leadership and school autonomy on students’ performance. Hacettepe University Journal of Education, 32(4), 939-959.

Fornell, C. ve Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement errors. Journal of Marketing Research, 18, 39-50.

Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8. bs.). New York: McGraw-Hill.

Galesic, M. ve Bosnjak, M. (2009). Effects of questionnaire length on participation and indicators of response quality in a web survey. The Public Opinion Quarterly, 73(2), 349-360.

Güçlü, N., Şahin, F., Tabak, B. Y. ve Sönmez, E. (2016). Türkiye’de okul yöneticisi görevlendirmeye ilişkin yönetici adayı görüşleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1), 51-71.

Güneş, A. M. ve Esmer, B. (2018). İlkokul, ortaokul ve lise okul müdürlerinin okul yönetimine ilişkin deneyimleri. Turkish Studies, 13(19), 843-864.

Hooper, D., Coughlan, J., ve Mullen, M. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.

Hoyle, J. ve Torres Jr, M. S. (2010). Six steps to preparing exemplary principals and superintendents: Leadership education at its best. Lanham: Rowman &Littlefield Education.

Huang, H. (2006). Do print and Web surveys provide the same results? Computers in Human Behavior, 22, 334-350.

Hughes, R., Ginnett, R. ve Curphy, G. (1999). Leadership: Enhancing the lessons of experience. Minnesota: Mc Graw Hill Education.

İbicioğlu, H., Özmen, İ. ve Taş, S. (2009). Liderlik davranışı ve toplumsal norm ilişkisi: Ampirik bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 1-23.

Kamau, M. D. (2012). Challenges facing public secondary school managers in the implementation of strategic plans in Gatundu north district, Kiambu county (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). School of Education, Kenyatta University, Kenya.

Kayıkçı, K., Özdemir, İ. ve Özyıldırım, G. (2018). Okul yöneticisi seçme ve yerleştirme uygulamasına ilişkin bir değerlendirme: Görev süresi dolan okul müdürlerinin, yeniden görevlendirilme usullerine ilişkin görüşleri. Electronic Journal of Social Sciences, 17(67), 874-888.

Konan, N., Çetin, R. B. ve Yılmaz, S. (2017). Okul müdürü görevlendirmeye ilişkin öğretmen görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1), 147-160.

Kouzes, J. M. ve Posner, B. Z. (2002). The leadership challenge. San Francisco: Jossey-Bass.

Leithwood, K. A. ve Riehl, C. (2003). What we know about successful school leadership. Philadelphia, PA: Laboratory for Student Success, Temple University.

Masood, S. S., Dani, S. S., Burns, N. D. ve Backhouse, C. J. (2006). Transformational leadership and organizational culture: The situational strength perspective. Journal of Engineering Manufacture, 220, 941-949.

Mok, M. (2002). Determinants of students' quality of school life: A path model. Learning Environments Research, 5, 275-300.

Northouse, P. G. (2010). Leadership: Theory and practice. New York: Sage.

Okoko, J. M., Scott, S. ve Scott, D. E. (2015). Perceptions of school leaders in Nairobi about their leadership preparation and development. International Journal of Leadership in Education, 18(3), 279-304.

Organisation for Economic Co-operation and Development (2000). School factors related to quality and equity, results from PISA 2000. Paris: OECD.

Özer, N., Demirtaş, H. ve Ateş, F. (2015). Okulların mali durumlarına ve bütçe yönetiminde yaşanan sorunlara ilişkin müdür görüşleri. E-International Journal of Educational Research, 6(1), 17-39.

Recepoğlu, E. ve Kılınç, A. Ç. (2014). Türkiye'de okul yöneticilerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi, mevcut sorunlar ve çözüm önerileri. Electronic Turkish Studies, 9(2), 1817-1845.

Revelle, W. (1979). Hierarchical cluster-analysis and the internal structure of tests. Multivariate Behavioral Research, 14(1), 57-74.

Rigby, K., Slee, P. ve Mak, A. (1992). Impulsiveness, attitude to authority, and gender. Psychological Reports, 71(1), 121–122.

Robinson, V. M., Lloyd, C. A. ve Rowe, K. J. (2008). The impact of leadership on student outcomes: An analysis of the differential effects of leadership types. Educational Administration Quarterly, 44(5), 635-674.

Sağır, M. ve Emişoğlu, S. P. (2013). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğretimsel liderlik rollerinde sorunla karşılaşma dereceleri ve karşılaştıkları sorunlar. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 39-56.

Savaş, G. (2019). Okul yöneticisi yetiştirmede dünyadaki eğilimler ve Türkiye için öneriler. Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama, 2(1), 59-72.

Sayan, İ. ve Yıldırım, N. (2019). Okul yöneticisi atama türlerinin, öğretmenler, okul yöneticileri ve eğitim öğretim süreçleri üzerine etkilerinin nitel bir analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(1), 13-34.

Selm, M. V. ve Jankowski, N. W. (2006). Conducting online surveys. Quality & Quantity, 40, 435-456.

Serin, M. K. ve Buluç, B. (2012). İlköğretim okul müdürlerinin öğretim liderliği davranışları ile öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Educational Administration: Theory and Practice, 18(3), 435-459.

Stein, L. (2016). Schools need leaders-not managers: It's time for a paradigm shift. Journal of Leadership Education, 15(2), 21-30.

Şimşek, M. (2002). Yönetim ve organizasyon. Konya: Çizgi Kitabevi.

Şişman, M. ve Turan, S. (2002). Dünyada eğitim ve yöneticilerinin yetiştirilmesine ilişkin başlıca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 13-26.

Top, M. (2012). Hekim ve hemşirelerde örgütsel bağlılık, örgütsel güven ve iş doyumu profili. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(2), 258-277.

Turan, S., Yıldırım, N. ve Aydoğdu, E. (2012). Okul müdürlerinin kendi görevlerine ilişkin bakış açıları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(3), 63-76.

Turhan, M. ve Karabatak, S. (2015). Türkiye’de okul yöneticilerinin yetiştirilmesi ve yurtiçi alanyazında sunulan model önerilerinin incelenmesi. Turkish Journal of Educational Studies, 2(3), 79-107.

Tutal, V. (2014). Okul yöneticilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). T.C. İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.

Van de Mortel, T. F. (2008). Faking it: social desirability response bias in self-report research. Australian Journal of Advanced Nursing, 25(4), 40-48.

Yılmaz, D. ve Turan, S. (2015). Dağıtılmış liderliğin okullardaki görünümü: Bir yapısal eşitlik modelleme çalışması. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 21(1), 93-126.

Yolcu, H. ve Bayram, A. (2015). Okul yöneticisi seçme sürecini deneyimleyen yönetici adaylarının sözlü sınav yöntemine ilişkin algıları. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 3(3), 102-126.

İndir

Yayınlanmış

2020-03-15

Nasıl Atıf Yapılır

Karacabey, M. F., & Bozkuş, K. (2020). Okul Yöneticilerinin Okul Liderliğinde Yetiştirilme ve Sorun Yaşama Seviyeleri. Yaşadıkça Eğitim, 34(1), 42–57. https://doi.org/10.33308/26674874.2020341159

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri